O MNIE

Zastanawiałem się jak to wszystko się zaczęło, opowiadałem Ci o tym? Jak po pierwszym semestrze chemii mi nie szło, poszedłem do mamy. Prasowała wtedy. I bałem się, jak jej powiedzieć, że rezygnuję ze studiów. Prasowała, była zima. No i ona na to, co w takim wypadku chce robić. Więc ja jej na to, że pisać… Nie wiem skąd mi się to wzięło, nigdy przecież nie pisałem. Ale zacząłem pisać, rok później mnie publikowali, przez dwa lata jeździłem na wieczorki, czytałem, z tego miałem kase. Potem zacząłem interesować się fotografią, przyłączyłem do tej grupy malarskiej…

23435019_1985435608390382_38778893324292

- wiesz, próbowałem dziś zrozumieć tę moją słabość do instrumentów, jaki to ma sens, że tak kupuje je, pogram trochę, a potem je odstawiam i właściwie niekorzystam. Wszedłem dziś do Riffu i tak zobaczyłem tę kalimbę, zacząłem tak sobie grać… i dopiero po 15 minutach się zorientowałem, że ciagle gram. Ten facet stał tak trochę zdumiony moim zachowaniem, więc mu powiedziałem, że przepraszam, że tak mnie to jakoś zahipnotyzowało. I on powiedział, że jego też. I w sumie doszedłem do wniosku, że jednak chodzi mi o to, ze jednak tę sztukę mam we krwi. Że jestem, kurwa, artystą. Bodo się wypalił, mecek, ci ludzie to robią, ale bez przekonania, ich to męczy. Mnie to ciągle nie męczy.

- masz to w naturze, to autentyczne. Wspaniale, jak możesz robić rzeczy zupełnie naturalnie, nie zastanawiając się nad sensem tego, po co to robisz. Po prostu robisz.

- ale ja ciągle zastanawiam się nad sensem! Czy jest sens? Po co to? Tylko nie chcę, nie potrafię inaczej. Widzisz, może dlatego artyści to samotnicy, żeby się chronić, bo jak się słucha ludzi, że im się już nie chce, to to osłabia. Nie mam siły chronić tego przed innymi.